Ósmy grudnia, czyli Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, to ważny dzień dla każdego oazowicza. Przeżywamy wtedy święto patronalne naszego Ruchu, którego patronką jest właśnie Niepokalana.
W tym dniu uczestniczyliśmy w uroczystej wieczornej Mszy Świętej, a po niej w nabożeństwie Akatystu, czyli modlitwy w formie hymnu, wychwalającej wielkie dzieła Boga, których dokonał On w życiu Maryi.
Jak co roku, odnowiliśmy zawierzenie sercu Niepokalanej całej naszej wspólnoty Ruchu Światło-Życie działającej w Duszpasterstwie Św. Anny. Oddaliśmy w Jej ręce całe nasze życie, plany, postanowienia.
Ruch Światło-Życie rozwija się cały czas w oparciu o diakonię wspólnoty Niepokalanej, Matki Kościoła, która jest wcześniejsza niż Ruch. Nie z Ruchu wyszła Wspólnota, ale ze Wspólnoty wyszedł Ruch. Nie można też temu zaprzeczyć, że bez istnienia tej konkretnej wspólnoty (WNMK), nawet ze wszystkimi brakami i słabościami, powstanie Ruchu Światło-Życie nie byłoby możliwe. F. Blachnicki, Pieczęć charyzmatu, s. 34-35
