Radujcie się!
Od kiedy urodził się Jezus widzimy Chwałę Boga już nie „z tyłu” jak Mojżesz i nie tylko w przejściu – obok rozpadliny skalnej, ale twarzą w twarz, gdyż On przyszedł „aby zamieszkać między nami” (J 1,14). Bóg kocha ludzkość, która jest w Jezusie i wzywa ją do Siebie – jak jest napisane:
„Gołąbko ma, ukryta w zagłębieniach skały w szczelinach przepaści, ukaż mi swoją twarz, daj mi usłyszeć twój głos” (Pnp 2,14)
Dlatego śpiewają Aniołowie: „Chwała Bogu na wysokości, a na ziemi pokój ludziom, których On kocha” (Łk 2,14) Dołączmy się i my do tego radosnego, pełnego uwielbienia śpiewu.
Życzymy Wam z całego serca (wielkiego, hi, hi, hi!). Niech Dziecię się narodzi także w Was!!! Niech noc przeminie – niechaj w sercach naszych wschodzi Słońce – nasz PAN!!!
Wasz duszpasterz – ks. Piotr i odpowiedzialna Pati