Człowiek nie jest samotną wyspą. Choć próbowałem nią być, otaczając się wirtualnym oceanem.
Jezus dał mi Siebie kolejny raz – tym razem w innych ludziach – we wspólnocie.
Teraz, gdy przestaję się izolować, mogę ubogacać się doświadczaniem Boga przez innych, odnajdywać Go w nich i dzieląc się swymi talentami, ofiarować je przez to Bogu.
Wreszcie mogę odpowiedzieć konkretnie na ogrom Jego miłości i daje mi to radość! 🙂
Łukasz