Alleluja 🙂
Chciałabym podzielić się swoim doświadczeniem Bożej Miłości w okresie świąt Bożego Narodzenia. Uczestniczyłam w Noworocznej Oazie Modlitwy z Diecezją Łomżyńską, co staje się powoli moim Sylwestrowym zwyczajem. Sylwestra spędziliśmy na zabawie, po której zgromadziliśmy się w kaplicy na adoracji Najświętszego Sakramentu.
Jest w okresie Bożego Narodzenia coś, co uderza mnie co roku z taką samą siłą, co niezmiennie budzi moje zdumienie: Bóg-Człowiek, Król-Dziecko w stajence, wszechmoc-niewinność. Jak ogromna musi być Miłość Boga do nas, skoro objawia się nam w takiej właśnie postaci – postaci Dzieciątka Jezus, które nie przeraża nas, nie budzi postrachu, które przepełnia nas spokojem, nadzieją – a mimo to wiemy, że to jest właśnie nasz Pan, przed którym mamy paść na kolana. Bóg nikogo nie przyciąga do siebie na siłę, nikogo z nas nie zmusi, abyśmy spotkali się z nim, abyśmy odkryli w Nim naszego Pana i Zbawiciela – ale szuka każdego sposobu, żeby być jak najbliżej nas, żebyśmy mieli jak największe szanse na spotkanie z Nim.
Jak bardzo On musi nas kochać! 🙂
Chwała Panu 🙂
Ilona